به نام خدای رحمتگر بر همگان و رحمتگر بر ویژگان
هدف از راه‌اندازی این وب‌نوشت معرفی نگرشی به دین است که ویژگی آن سهولت و عقلانیت است. محور استنباط ما در همه عرصه‌ها قرآن است. در فهم قرآن نیز هیچ پیش فرضی را به قرآن تحمیل نمی‌کنیم و فقط قرآن است که ما را در فهم خود و تمام علوم دینیه راهنمایی می‌کند زیرا خداى متعال مى‌فرماید: «و اتلُ ما اوحى الیک من کتاب ربّک لا مبدّل لکلماته و لن تجد من دونه مُلتحداً» (کهف، ٢٧). پس بر مبناى این آیه مبارکه، مسلمانان نیز به پیروى از وحى الهى به پیامبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) هیچ مرجع و پناهگاه وحیانى به طریق اولی به جز قرآن نمی‌توانند داشته باشند.
همچنین طبق احادیث متعدد متواتر از پیامبر (صلی الله علیه و آله) و ائمه معصومین (علیهم السلام)، آن بزرگواران مؤکداً وجوب عرضه روایات بر قرآن را به مسلمین امر فرموده‌اند. در نتیجه اگر حدیثى، متواتر هم باشد در صورت مخالفت با نص و یا ظاهر مستقر قرآن مردود است، حتى اگر حکمى «ضرورتى اسلامى» داشته باشد نیازمند به اصلى قرآنى است، مگر اینکه قرآن نفى و یا اثباتى درباره آن نداشته باشد که از باب «اطیعوا الرّسول» پذیرفته است، همچنین اگر «امامان معصوم (علیهم السلام)» نیز مؤید چنان ضرورتى باشند از باب «و أولى الأمر منکم» تصدیق مى‌شود. این روایات قطعى هم بر گرفته از حروف مقطعه و رمزى آیات قرآن است، که آیه ٢٧ کهف، منشأ همه احکام را از قرآن مى‌داند و بس؛ در نتیجه سنت، وحى برگرفته از قرآن است.
اگرچه پیروان روش فوق در شناخت اسلام، اقلیت مسلمین را تشکیل مى‌دهند و این حرکت و نهضت علمى قرآنى، در برابر جمود، تحجرگرایى و آزار و اذیت ریاست‌طلبان و مخالفت مصلحت‌گرایان قرار گرفته ولى جریان آن هرگز متوقف نشده است و با لطف خاص الهى همچون گذشته با پیگیرى قرآنیان، ادامه خواهد داشت. چرا که معتقدیم شناخت صحیح اسلام جز با محور قرار دادن قرآن و ارائه همه اقوال و فهم‌ها بر آن محقق نخواهد شد و این، راه راستین اهل بیت (علیهم السلام) و پیروان حقیقیشان است.